– Ty jesteś wilkołakiem.
– A Ty?
– Też jestem wilkołakiem.
– A oni?
– Hmm… Tu widzę prawie same wampiry. Tylko on jest wilkołakiem.
Pracuję z mężczyzną, który rozróżnia w ten sposób wszystkich. Dodam iż jest to pan według społeczeństwa stateczny, z rodziną na barkach i o odpowiedzialnej pracy. I kategoryzuje ludzi na wilkołaki i wampiry.
Christine ma 32 lata. Wygląda na mniej. Dużo mniej. Mówi, że z tego powodu ludzie nie traktują jej poważnie.
Mnie też. Ale to chyba dlatego, że jestem pajacem.
Witam w Pajacowie.
Koniec roku to zawsze taki nostalgiczny czas wspominek, użalania się, deklaracji zmian i postanowień noworocznych. A jakże, i ja zaczęłam pisać pod koniec grudnia tekst pełen uniesień i rzewnych przemyśleń, który póki co i tak schowałam do przysłowiowej szuflady. W związku z nowym rokiem, wszystkiego najlepszego Wam życzę. Żeby zwyczajnie i po prostu było dobrze.Czytaj dalej »
Chyba przesadziłam z ekscytacją. Dziś koncert Queen w Sztokholmie. Na wokalu Adam Lambert. A ja, mimo iż to bez Freddiego, kiedy kupiłam bilety uroniłam łezkę. Czytaj dalej »
