Sztokholm 59°19′N 18°03′E. Bo wszystkie historie są podobne. Nawet jeśli mają różne współrzędne geograficzne.
Co szwedzkiego jest bardziej rozpoznawalne na świecie niż IKEA? Nic! Sklepy tej sieci opanowały cały świat i w każdym jego zakątku można znaleźć choć element dekoracyjny ze szwedzkich marketów. W dzisiejszym Skaniedziałku* kilka faktów na temat tej popularnej firmy!
Czytaj dalej „IKEA – 9 ciekawostek, które Cię zaskoczą”
Kolejna odsłona Skaniedziałku, czyli dla niezapoznanych, poniedziałku ze Skandynawią!
Zdecydowana większość osób odwiedzających Szwecję zauważa dwa podstawowe modowe fakty obecne w tutejszej codzienności: długie włosy i sportowe buty. Jest ich dużo więcej (tych dominant w świecie stylu), ale jeśli tu funkcjonuje się tu dłuższy okres, przestaje się je zauważać i powoli stają się codziennością. Skupię się głównie na kobietach, bo tu poczyniłam więcej obserwacji, ale też postaram się nie pominąć panów.
Czytaj dalej „Moda szwedzka, a raczej co rzuca się w oczy, kiedy zlądujesz na szwedzkiej ziemi”
Powracam do cyklu „Skaniedziałek”, czyli poniedziałkowych wpisów krążących dookoła tematyki Skandynawii. Dziś na tapecie książka Jonasa Jonassona Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął.
W historii książki i filmu jest kilka takich postaci, dookoła których kręci się świat. Najbardziej znanym szerszej publiczności jest chyba Forest Gump. A z naszego rodzimego podwórka – Franek Dolas. Panowie, choćby nie chcieli, zawsze znajdują się w centrum wydarzeń a wszystko jakby wiruje w przestrzeni wokół nich, by zaraz powrócić z jeszcze bardziej zwariowanym zbiegiem okoliczności. I jest również Alan Karlsson. Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął. Oraz który, jak się okazuje, był zawsze tam, gdzie działo się coś ciekawego i dziwnym trafem miał na te wydarzenia wpływ. Czytaj dalej „Był sobie stuletni Szwed”
– Pięćdziesiąt groszy do piwka pani kierowniczko?
Mało kto nie usłyszał nigdy pod sklepem podobnej zaczepki. Wyznaję zasadę, że skoro ja mogę pracować i zarabiać na „piwko”, to każdy inny także. Przyznaję, kupiłam jedzenie dziadkowi, któremu brakowało do chleba a głodnemu dzieciakowi dałam bułkę. Owszem. Czasem też częstuję fajką, jeśli ktoś grzecznie prosi. Jednak dopiero w Sztokholmie przekonałam się jak żebranie można wywindować na wyższy level.
